Przedsiębiorca może zdobyć polską licencję wspólnotową na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego, po uzyskaniu zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego. By dostać zezwolenie trzeba prowadzić działalność gospodarczą na terytorium RP, zgłoszoną w polskiej ewidencji działalności gospodarczej lub KRS.
Ponadto pojazdy muszą być zarejestrowane również na terytorium Polski, żeby można było je zgłosić do licencji. Posługiwanie się samochodami niezgłoszonymi do licencji jest niedozwolone. W Polsce podlega to karze w wysokości 800 zł.
Taka licencja nie uprawnia do wykonywania na stałe transportu krajowego wewnątrz innego kraju. W sytuacji, gdyby przewoźnik założył firmę w Polsce i miał licencję wspólnotową wydaną w Polsce, na terenie innego kraju UE mógłby wykonać jednorazowo najwyżej 3 przewozy kabotażowe.
Kabotaż polega na przewozie ładunków z miejsca położonego na terytorium kraju do innego miejsca położonego na terytorium tego państwa bez przekraczania jego granic.
Jeśli ktoś chce wykonywać transport drogowy na terytorium innego kraju unijnego, musi mieć tam zarejestrowaną firmę oraz pojazdy, aby móc ubiegać się o licencję wydaną przez tamtejszy urząd.
-
art. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z 21 października 2009 r. dotyczącego wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych (Dz.Urz. UE z 14 listopada 2009 r. L 3/72),
-
art. 2 i art. 5 lit. b rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z 21 października 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę Rady 96/26/WE (Dz.Urz. UE z 14 listopada 2009 r. L 3/51),
-
art. 5, art. 18 ust. 4a i ust. 5 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 1414).
