Przedsiębiorca ma obowiązek wystawić kierowcy zaświadczenie o działalności, gdy kierowca:
- przebywał na zwolnieniu lekarskim,
- był na urlopie wypoczynkowym,
- miał czas wolny od pracy,
- prowadził pojazd wyłączony z zakresu stosowania rozporządzenia nr 561/2006 lubumowy AETR,
- wykonywał inną pracę niż prowadzenie pojazdu lub pozostawał w gotowości.
Zaleca się wystawianie zaświadczeń o okresach wolnych lub innej pracy zawsze, gdy kierowca systematycznie prowadzi pojazd i w okresie wolnym nie rejestruje swojej pracy na wykresówkach lub karcie kierowcy. Każdy okres innej pracy oraz odpoczynku dobowego lub weekendowego powinien zostać udokumentowany przez przewoźnika oddzielnym zaświadczeniem o działalności.
Jednak w przypadku kierowcy, który przez długi czas nie prowadzi pojazdu, lecz np. pracuje na warsztacie, sztywne stosowanie się do tej zasady prowadziłoby do absurdu – za każdy dzień należałoby wystawić mu zaświadczenie o innej pracy oraz odrębne o odpoczynku. Przepisy nie wymagają, aby w ten sposób dokumentować czas pracy osób, które nie pracują w charakterze kierowców w przewozach drogowych.
Tak więc wystawianie pracownikowi dokumentów w ten sposób doprowadziłoby do tego, że po trzech tygodniach pracy miałby on przy sobie co najmniej 33 zaświadczenia (na każdy z dni roboczych po dwa – o innej pracy i o odpoczynku dziennym oraz za 3 weekendy). Można więc uprościć sprawę. Podczas kontroli drogowej tak uzupełnione zaświadczenie o działalności nie powinno wzbudzać wątpliwości inspektora Inspekcji Transportu Drogowego.
Podstawa prawna:
- art. 31 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U. z 2012 r. poz. 1155),
- załącznik numer 2 do ustawy z 6 września 2001 roku o transporcie drogowym (Dz.U. z 2012 r. poz. 1265).
