Gdy kierowca odbiera odpoczynek w trasie, gdzie nie ma możliwości wystawienia mu zaświadczenia o nieprowadzeniu pojazdu, powinien zarejestrować okresy nieprowadzenia pojazdu zgodnie z rozporządzeniem nr 3821/85. Stanowi ono, że jeżeli w wyniku oddalenia się od pojazdu kierowca nie może używać urządzeń zainstalowanych w pojeździe, to w przypadku tachografu cyfrowego okresy innej pracy, dyspozycji oraz odpoczynku powinien wprowadzić manualnie na kartę kierowcy.
Dopuszczalne jest też sporządzenie i opisanie wydruku z tachografu. To regulacje wspólnotowe, które są nadrzędne nad krajowymi. Służby kontrolne w naszym kraju i w innych państwach respektują je oraz uznają tego typu dokumenty.
Jednak przedstawione postępowanie nie zwalnia z obowiązku stosowania przepisów krajowych. Zgodnie z nimi za dni, w których kierowca nie prowadził pojazdu, należy wystawić mu odpowiednie zaświadczenie o nieprowadzeniu pojazdu. Data na zaświadczeniu powinna być zgodna z rzeczywistą datą jego wystawienia. Nie ma potrzeby wpisywania na nim wcześniejszej daty i tym samym poświadczania nieprawdy. Wpisanie bieżącej daty będzie naturalnym następstwem tego, że kierowca wrócił z trasy i jego dokumentacja została uzupełniona. Warto przy tym, aby przez 28 dni miał przy sobie zarówno sporządzony wydruk, jak i wystawione później zaświadczenie.
Podstawa prawna:
- art. 31 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U. z 2012 r. poz. 1155),
- art. 15 ust. 2 i ust. 7a rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz.Urz. UE L 370/8 z 31 grudnia 1985 r.),
- decyzja Komisji nr 2007/230/WE z 12 kwietnia 2007 r. w sprawie formularza dotyczącego przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie.
Ewa Matejczyk, prawnik specjalizujący się w przepisach transportowych
